ما رایت الا جمیلا !
حب الحسین رشته تحصیلی شماست
دانشسرای عشق و جنون شهر کربلاست
در رشته ی حسین شناسی موفقید
موضوع بحث سینه زدن پای روضه هاست
تا روز حشر مدرکتان را نمی دهند
برگ قبولی همه در پوشه خداست
پایین کارنامه ی هر کس نوشته است
این مُهر سرخ مُهر شهنشاه کربلاست
پ.ن 1 :
نمی خواستم چون حال و هوا حسینی و محرمی شده چیزی بنویسم
این شعر قشنگ توی وبلاگ یکی از دوستان خیلی نظرمو جلب کرد
به قول یه عزیزی : منو صدا میکرد و می گفت منو بردار ( اون عزیز می گفت : این می گه منو بخر! )
پ.ن 2:
من نه سوادم نه تجربه‌م نه تشخیص و اعتبارم در حدی نیست که بخوام نصیحتی به کسی بکنم. فقط می خوام خواهش کنم که این شبا اگه از تلویزیون و رادیو و اینترنت یا توی مساجد و تکیه ها یا در سطح شهر پای روضه و سخنرانی و مداحی و سینه زنی و ... هستین شما رو بخدا بخاطر تشنگی حسین و گلوی سوراخ بچه ش گریه نکنین
حسین مصایب بزرگتری هم داشت که همون روزا همه دار و ندارش رو برای همونا داد و کسی هم بهش توجه نکرد
اگه حالشو داشتین بجای گریه بر حسین
کمی
فقط کمی
به رسالت و هدف و نگاه حسین هم فکر کنین.
خب...
همین !
