آن بی ستاره ام که عقابم نمی برد

پرکن پیاله را

کاین آب آتشین

دیریست ره به حال خرابم نمی برد

..... 
هان ای عقاب عشق
از اوج قله های مه آلود دور دست
پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من
آنجا ببر مرا
که شرابم نمی برد...

(فریدون مشیری)